در هر شب بخواند:

اَللّهُمَّ بِرَحْمَتِکَ فِى الصّالِحینَ فَاَدْخِلْنا وَفى

خدایا بوسیله رحمتت ما را در جرگه شایستگان وارد کن و در

عِلِّیّینَ فَارْفَعْنا وِبَکَاْسٍ مِنْ مَعینٍ مِنْ عَیْنٍ سَلْسَبیلٍ فَاسْقِنا وَمِنَ

علیین بهشت بالا بر و جامى از آب خوشگوار چشمه سلسبیل به ما بنوشان و از

الْحُورِ الْعینِ بِرَحْمَتِکَ فَزَوِّجْنا وَمِنَ الْوِلْدانِ الْمُخَلَّدینَ کَاَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ

حوریان بهشتى به رحمت خود به ازدواج ما درآور و از پسران جاویدان که همچون مرواریدانى

مَکْنُونٌ فَاَخْدِمْنا وَمِنْ ثِمارِ الْجَنَّةِ وَلُحُومِ الطَّیْرِ فَاَطْعِمْنا وَ مِنْ

در صدفند به خدمت ما بگمار و از میوه هاى بهشتى و گوشت پرندگان به ما بخوران و از

ثِیابِ السُّنْدُسِ وَالْحَریرِ وَالاِْسْتَبْرَقِ فَاَلْبِسْنا وَلَیْلَةَ الْقَدْرِ وَحَجَّ

جامه هاى زربفت و ابریشم و دیبا به ما بپوشان و بدرک فضیلت شب قدر و حج…

 

بَیْتِکَ الْحرامِ وَقَتْلاً فى سَبیلِکَ فَوَفِّقْ لَنا وَصالِحَ الدُّعاَّءِ وَالْمَسْئَلةِ

خانه کعبه و کشته شدن در راه خود ما را موفق بدار و دعاى شایسته و خواهش ما را

فَاسْتَجِبْ لَنا وَاِذا جَمَعْتَ الاَوَّلینَ وَالا خِرینَ یَوْمَ الْقِیامَةِ فَارْحَمْنا

برآور و چون اولین و آخرین را در روز قیامت گردآوردى در آن هنگام به ما ترحم کن و

وَبَراَّئَةً مِنَ النّارِ فَاکْتُبْ لَنا وَفى جَهَنَّمَ فَلا تَغُلَّنا وَفى عَذابِکَ

منشور رهایى ما را از آتش بر ایمان بنویس و در دوزخ ما را به زنجیر مبند و در شکنجه

وَهَوانِکَ فَلا تَبْتَلِنا وَمِنَ الزَّقُّومِ وَالضَّریعِ فَلا تُطْعِمْنا وَمَعَ

و خواریت ما را مبتلا مکن و از درخت زقوم و ضریع به ما مخوران و با

الشَّیاطینِ فَلا تَجْعَلْنَا وَفِى النّارِ عَلى وُجُوهِنا فَلا تَکْبُبْنا وَمِنْ

شیاطین ما را در یک جا قرار مده و برو در آتش دوزخ ما را مینداز و از

ثِیابِ النّارِ وَسَرابیلِ الْقَطِرانِ فَلا تُلْبِسْنا وَمِنْ کُلِّ سُوَّءٍ یا لا اِلهَ اِلاّ

جامه هاى آتشین و پیراهنهاى آتش زاى قطران (آهن آب شده ) به ما مپوشان و از هر بدى اى خدایى که جز تو معبودى نیست

اَنْتَ بِحَقِّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ فَنَجِّنا

به حق کلمه ((لا اله الاّ اءنت )) ما را نجات بخش

از حضرت صادق علیه السلام روایت است که در هر شب ماه رمضان مى خوانى:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ اَنْ تَجْعَلَ فیما تَقْضى

خدایا از تو خواهم که در قضاء

وَتُقَدِّرُ مِنَ الاْمْرِ الْمَحْتُومِ فِى الاْمْرِ الْحَکیمِ مِنَ الْقَضاَّءِ الَّذى لا

و قدر حتمى و فرمان حکیمانه خود از آن قضایى که برگشت ندارد

یُرَدُّ وَلا یُبَدَّلُ اَنْ تَکْتُبَنى مِنْ حُجّاجِ بَیْتِکَ الْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ

و تغییرپذیر نیست چنان مقرر دارى که ثبت کنى نام مرا از حاجیان کعبه ات که حجشان قبول شده و سعیشان

الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمُ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ الْمُکَفَّرِ عَنْ سَیِّئاتِهِمْ وَاَنْ تَجْعَلَ

پذیرفته گردیده و گناهانشان آمرزیده شده و از بدیهاشان صرفنظر گردیده و

فیما تَقْضى وَتُقَدِّرُ اَنْ تُطیلَ عُمْرى فى خَیْرٍ وَعافِیَةٍ وَتُوَسِّعَ فى

نیز در قضا و قدر خود مقرر دارى که عمر مرا در خوبى و تندرستى طولانى کنى و

رِزْقی َوَتَجْعَلَنى مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدینِکَ وَلا تَسْتَبْدِلْ بى غَیْرى

روزیم توسعه دهى و بگردانى مرا از آن کسانى که بوسیله آنان دینت را یارى کنى و مرا با دیگرى عوض نکنى

در انیس الصّالحین است که در هر شب از شبهاى ماه رمضان بخواند:

اَعُوذُ بِجَلالِ وَجْهِکَ الْکَریمِ اَنْ یَنْقَضِىَ عَنّى شَهْرُ رَمَضانَ اَوْ یَطْلُعَ

پناه مى برم به جلال ذات بزرگوارت از اینکه ماه رمضان از من بگذرد یا سپیده دم امشب

الْفَجْرُ مِنْ لَیْلَتى هذِهِ وَلَکَ قِبَلى تَبِعَةٌ اَوْ ذَنْبٌ تُعَذِّبُنى عَلَیْهِ

بزند و هنوز از تو در پیش من بازخواست یا گناهى مانده باشد که مرا بدان عذاب کنى

نماز شبهاى ماه رمضان

شیخ کفعمى در حاشیه بلد الا مین از سیّد بن باقى نقل کرده که فرموده مستحبّ است در هر شب ماه رَمَضان دو رکعت نماز در هر رکعت حمد و توحید سه مرتبه و چون سلام داد بگوید:

سُبْحانَ مَنْ هُوَ حَفیظٌ لا یَغْفُلُ سُبحانَ مَنْ هُوَ رَحیمٌ لا یَعْجَلُ

منزه است آن خداى نگهبانى که غفلت نکند منزه است آن خداى مهربانى که شتاب نکند

سُبْحانَ مَنْ هُوَ قاَّئِمٌ لا یَسْهُو سُبْحانَ مَنْ هُوَ دائِمٌ لا یَلْهُو

منزه است آن خداى پابرجایى که کسى را از یاد نبرد منزه است آن خداى جاویدانى که به چیزى سرگرم نشود

پس بگوید تسبیحات اربع را هفت مرتبه پس بگوید:

سُبْحانَکَ سُبْحانَکَ سُبْحانَکَ یا عَظیمُ اغْفِرْ لِىَ الذَّنْبَ الْعَظیمَ

منزّهى تو منزّهى منزّهى اى خداى بزرگ بیامرز گناهان بزرگم را

پس ده مرتبه صلوات بفرستد بر پیغمبر و آل او علیهم السلام . کسى که این دو رکعت نماز را بجا آورد بیامرزد حق تعالى از براى او هفتاد هزار گناه الخ

در خبر است که هر که در هر شب از ماه رمضان سوره اِنّا فَتَحْنا در نماز مستحبّى بخواند آن سال محفوظ بماند .

کیفیت هزار رکعت نماز

و بدانکه از اعمالى که در شبهاى ماه رمضان مستحب است بجا آورده شود هزار رکعت نماز است در مجموع این ماه که مشایخ و اعاظم علماء در کتب خود که در فقه یا عبادات نوشته اند به آن اشاره نموده اند و اما کیفیّت بجا آوردن آن پس احادیث در باب آن مختلف است و آنچه موافق روایت ابن ابى قرّه است از حضرت جوادعلیه السلام و مختار شیخ مفید در کتاب غریّه و اشراف بلکه مختار مشهور است آنست که در دهه اوّل و دهه دویّم ماه رمضان در هر شبى بیست رکعت خوانده شود هر دو رکعت به یک سلام به این طریق که هشت رکعت آن را بعد از نماز مغرب بخواند و دوازده رکعت دیگر را بعد از نماز عشاء و در دهه آخر در هر شب سى رکعت بخواند باز هشت رکعت آن را بعد از نماز مغرب و بیست و دو رکعت دیگر را بعد از نماز عشاء و مجموع این نمازها هفتصد رکعت مى شود و باقیمانده را که سیصد رکعت است در شبهاى قدر بخواند یعنى شب نوزدهم صد رکعت و شب بیست و یکم صد رکعت و شب بیست و سیّم صد رکعت پس مجموع هزار رکعت شود و به ترتیب دیگر نیز وارد شده و تفصیل کلام در جاى دیگر است و این مقام را گنجایش بسط نیست و امید که اهل خیر در عمل به این هزار رکعت نماز مسامحه و سهل انگارى نکرده از فیض آن خود را بهره مند نمایند و روایت شده که مى خوانى بعد از هر دو رکعت از نافله هاى ماه رمضان

اَللّهُمَّ اجْعَلْ فیما تَقْضى وَتُقَدِّرُ مِنَ الاْمْرِ الْمَحْتُومِ وَفیما تَفْرُقُ

خدایا مقرر دار در آن قضا و قدر حتمى و در آنچه جدا کنى

مِنَ الاْمْرِ الْحَکیمِ فى لَیْلَةِ الْقَدْرِ اَنْ تَجْعَلَنى مِنْ حُجّاجِ بَیْتِکَ

از دستور حکیمانه ات در شب قدر که مرا از حاجیان خانه

الْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمُ الْمَغْفُورِ ذُنوُبُهُمْ وَاَسْئَلُکَ

محترم کعبه ات قرار دهى آنان که حجشان قبول و کوششان پذیرفته و گناهانشان آمرزیده شده و از تو خواهم

اَنْتُطیلَ عُمْرى فى طاعَتِکَ وَتُوَسِّعَ لى فى رِزْقى یااَرْحَمَالرّاحِمینَ

که عمرم را در اطاعت خود طولانى گردانى و در روزیم وسعت دهى اى مهربانترین مهربانان

نظرات شما عزیزان: